Wednesday, 25 March 2015

દીવાનગીની હદ સુધી મુજથી ન જવાયું ટળવળતું રહ્યું સ્વપ્ન ફરી એક નમાયું તુજ આત્મકથામાં થયો ઉલ્લેખ ન મારો એક પાનું જો કે સાવ તેમાં કોરું રખાયું કાંટા હવે ખૂંચે છે તો ઘા પણ નથી પડતા ક્યારે તે રુઝાયું છે જે ફૂલોથી ઘવાયું તારી સ્મૃતિ તારા જ વિચારો અહીં દાટ્યા ને નામ કબર પર છતાં મારું જ લખાયું ઇતિહાસ લખાયો તે ઘડી નામ કોઇનું સગવડતાભરી રીતે ‘રઈશ’ ભૂલી જવાયું - રઈશ મનીઆર

0 comments:

Post a Comment